یکی گرگکی بود ب

یکی گرگکی بود بی دست و پای / همی کرد زوزه که پان تورکم های
نِیم ز اهل ایـران مـغــول زاده ام /نـوشــتـه نــژادم بـه قــلاده ام
بـود بـر دلــم کـیــن ز ایــرانـیـان /بخواهم جدا کـــــرد "آذربایجان"
به الهام علی اف یکی نـوکـــرم /فروشـم بـه او مـلـت و کـشـورم
کـنـم جـعـل تـاریـخ و جـغــرافیا /سـلاحـم دروغ و نـفـاق و ریـــــا
به فردوسی طوس توهیـن کـنم /بـه یـکـدیـگـر اقـوام بـدبـیـن کـنم
بود سنگ پا پیش من چون حریر /کـنی گـوش حـرفـم زنـی تو کهیر
چو بیشرمی و زشتی افزون نمود /ز حـد زوزه ی مـفت بـیـرون نـمود
بـزد بـر سـرش نـاگهان نره شـیر /که ای گرگ بی دست و بی پا, بـمیـر
تـحـمـل نـمـودیـم از اندازه بیش /نـگـر بـر خـودت ابـلـه زشـت کـیش
تو بدبخت نادان بدین دست و پا /تـوانـی کَـنـی سـر ز ایــران جـدا؟!
دو گوشت بـپـیـچـم بِــبُـرم زبــان /اگـر بـیـنـمـت بــاز جـفـتـک پــــران